Microdiscectomie

Wat?

Microdiscectomie is het verwijderen van een hernia thv de lage rug langs rugzijde via microscoop waarbij gebruik gemaakt wordt van een minimale insnede.

Wie?

Het merendeel van de patiënten met een hernia zullen geen ingreep moeten ondergaan. Echter wanneer niet-operatieve behandeling geen beterschap biedt, kan een ingreep worden overwogen. Ook wanneer er krachtverlies optreedt is operatieve behandeling aangewezen.

Techniek

Deze ingreep wordt uitgevoerd onder algemene narcose. 

Tijdens de operatie word je nadat je in slaap bent gebracht geïnstalleerd in buikligging. 

Er wordt een insnede van ongeveer 2 á 3 cm gemaakt in de middellijn van je rug. De rugspieren aan de zijde van de hernia worden losgemaakt. Tussen de 2 wervelbogen bevindt zich een ligament welke deels wordt verwijderd. Nu bevinden we ons in het ruggenmergkanaal. De zenuw wordt opgezocht en opzij gehouden. De hernia wordt nu met een kleine tang verwijderd. Rond de zenuw en ruggenmerg wordt een gel aangebracht die verkleving van littekenweefsel aan de zenuw en ruggenmerg voorkomt. Deze gel verdwijnt spontaan na 1 maand.

De wonde wordt gesloten in verschillende lagen. Voor de huid wordt altijd een onderhuidse hechting gekozen met verteerbare draad. 

Specifieke nazorgen

• Na de ingreep blijf je in bed tot de volgende ochtend. Onder begeleiding van verpleegkundige of kinesist kan je voor de eerste keer opstaan op een rug sparende manier. Namelijk eerst op de zij draaien, dan benen uit het bed en je zijdelings opdrukken met een hand. Zo kom je in een zittende positie.  Daarna kan je veilig rechtstaan. De meeste mensen gaan de dag na de operatie naar huis.
• Het is zeer belangrijk om afwisselende houdingen aan te nemen. Dus niet langdurig staan, slenteren, of zitten. Je moet je activiteiten geleidelijk aan opdrijven. Geen rugbelastende huishoudelijke activiteiten verrichten zoals stofzuigen, poetsen, …
• Niet voorover bukken en zeker niets tillen of dragen dat zwaarder is dan 5 kilo.
• Niet fietsen, met de auto of bromfiets rijden tot je behandelend arts het toelaat. Sport is gedurende de eerste 3 maanden niet toegelaten. Zwemmen en fietsen kan mogelijks vroeger gestart worden. Je behandelend arts zal je meedelen vanaf wanneer dit kan.
• Roken heeft een negatieve invloed op de kwaliteit van de tussenwervelschijf.
• Kinesitherapie met oog op rug- en buikspier versterkende oefeningen wordt pas na enkele weken gestart. Eventuele pijnstillende kinesitherapie wordt zonodig vroeger gestart. Dit wordt beslist op je eerste consultatie na de ingreep bij je behandelende arts.

Complicaties

Hoewel we alles in het werk stellen om de kans op medische verwikkelingen zo klein mogelijk te houden, kunnen bij elke ingreep toch onverwachts neveneffecten optreden en dit zowel tijdens de ingreep als in de herstelperiode. Meestal zijn ze echter zeldzaam en kunnen ze behandeld worden. In dit geval zijn de voornaamste risico’s:

Infectie is een ernstige verwikkeling. Zelfs met al de moderne middelen die ons ter beschikking zijn, is de kans op infectie nooit volledig afwezig. Oppervlakkige infecties (wondproblemen) kunnen eenvoudig verholpen worden. Diepe infecties stellen ernstigere problemen maar kunnen behandeld worden. Er zijn dan wel bijkomende ingrepen nodig. We willen hierbij opmerken dat het normaal is dat uw wonde na deze ingreep langer vocht afgeeft. Dit is geen infectie maar zal goed gecontroleerd worden door de verpleegkundige en uw behandelende arts.

In de periode rond de ingreep bestaat er een verhoogde kans op flebitis (klonter vorming in de bloedvaten). De belangrijkste manier om dit te voorkomen is mobiel blijven. Daarom wordt er gevraagd, vanaf het begin, zoveel mogelijk de benen en de voeten te bewegen. Supplementair wordt er soms medicatie ( Laag moleculair gewicht heparine type Clexane of Fraxiparine) gegeven om de klonter vorming te verminderen. Het dient benadrukt te worden dat deze medicatie de nood tot vroegtijdige mobilisatie niet kan vervangen.

Specifieke complicaties eigen aan rugchirurgie:

Het zenuwherstel kan plotseling en snel zijn na de operatie, maar kan ook heel lang op zich laten wachten en zelfs soms niet helemaal volledig zijn. Soms kan er, bij het zoeken naar de hernia, tijdens de ingreep een prikkeling van de zenuw ontstaan met tijdelijke gevoelsstoornissen of tijdelijke krachtvermindering in een deel van het been als gevolg. Het herstel kan enkele dagen tot meerdere maanden duren. 

Tijdens de ingreep kan er soms een lek ontstaan in de ruggenmerg omhulling waardoor het ruggenmerg vocht lekt. Dit wordt gehecht tijdens de ingreep. Na de ingreep moet u 24 uur in bed blijven met benen hoger dan hoofd. Dit kan na de operatie hevige hoofdpijn en misselijkheid veroorzaken wanneer de patiënt gaat rechtzitten. Dit verdwijnt meestal spontaan na een paar dagen en zal slechts in uitzonderlijke omstandigheden een heroperatie met zich meebrengen.

Zoals bij elke operatie kan ook hier een nabloeding optreden. Verschil met andere operaties is echter dat het zich opstapelend bloed in de wonde soms een druk op het ruggenmerg kan creëren waardoor de noodzaak ontstaat de wonde terug te openen. Dergelijke bloeding met druk op het ruggenmerg kan verlamming met zich meebrengen. Meestal is dit tijdelijk en recupereert dit volledig. Hierdoor kan uw verblijf in het ziekenhuis enkele dagen verlengd worden, doch het verloop van uw herstel zal in de meeste gevallen onveranderd blijven. 

Andere ernstige verwikkelingen (schade aan zenuw) zijn eveneens mogelijk en zullen uitvoerig met uw behandelend arts worden besproken. De veel voorkomende angst op verlamming en rolstoel zijn echter fel overroepen.